Zmiany w podatku dochodowym od osób prawnych w 2018 r. | VGD Audyt

ZMIANY W PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB PRAWNYCH W 2018 R

1. Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych oraz rozdzielenie dochodów uzyskiwanych z tego źródła od pozostałych dochodów podatnika.

Zgodnie z projektem nowelizacji za przychody uzyskane z zysków kapitałowych uważać się będzie między innymi (art. 7b ust. 1 ustawy o CIT):
1) przychody z udziału w zyskach osób prawnych (w tym dywidendy, przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości, dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych, przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej – w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia);
2) przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
3) przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7 (licencje, znaki towarowe i prawa autorskie), z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych, z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych.

Przy ustalaniu wysokości dochodu lub straty ze źródła zyski kapitałowe nie będą uwzględniane dochody (przychody) uzyskiwane przez podatnika z udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium RP oraz dochody zagranicznej spółki kontrolowanej.

Skutkiem powyższej zmiany będzie sytuacja, że gdy w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych – Spółka osiągać będzie w roku podatkowym zarówno dochody z „zysków kapitałowych”, jak i dochody z pozostałej działalności, to wówczas przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym (19% stawką podatku) będzie łączny dochód uzyskany z obu tych źródeł. Jeżeli jednak podatnik uzyska dochód tylko z jednego z tych źródeł, a w drugim z tych źródeł poniesie stratę, to wówczas opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie uzyskany z jednego źródła dochód, bez pomniejszania go o stratę poniesioną w drugim źródle przychodów.

Niemniej, o wysokość takiej straty poniesionej w roku podatkowym w danym źródle dochodów podatnik będzie mógł obniżyć swój dochód osiągnięty z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

W związku z planowaną zmianą kluczowe dla Spółek jest wyodrębnienie kont rachunkowych związanych z przychodami z zysków kapitałowych i odpowiadającymi im kontami kosztowymi.

2. Ograniczenie możliwości odliczania odsetek (cienka kapitalizacja)
Nowelizacja zakłada uchylenie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o CIT i wprowadzenie innego mechanizmu limitującego możliwość zaliczenia odsetek od pożyczek do kosztów podatkowych.

Nowych limitów nie będzie stosowało się do podatników u których nadwyżka kosztów finansowania dłużnego w danym roku podatkowym nie przekracza kwoty 3.000.000 PLN. Innymi słowy dopóki nadwyżka kosztów finansowania dłużnego nad przychodami o charakterze odsetkowym nie przekracza 3.000.000 PLN, całość kosztów finansowania dłużnego będzie stanowiła koszt podatkowy.

Przepisy o tzw. niedostatecznej kapitalizacji będą miały zastosowanie również do finansowania otrzymywanego od podmiotów niepowiązanych (dotyczy to wszelkich form finansowania, a więc nie tylko w postaci kredytów i pożyczek, ale również np. leasingu – część odsetkowa).

Zgodnie z projektem, podatnik będzie zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów poniesionych w danym roku podatkowym kosztów finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a–16m, oraz kosztów finansowania dłużnego.
Limit kosztów finansowania dłużnego zaliczonych do kosztów podatkowych = 3.000.000 PLN + 30% [(Przychody Globalne – Przychody odsetkowe) – (Koszty podatkowe globalne – odpisy amortyzacyjne – koszt finansowania dłużnego nieuwzględniony w wartości początkowej środka trwałego lub WNiP)]

Koszty finansowania dłużnego, to wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym niepowiązanych, środków finansowych (w szczególności odsetki - w tym skapitalizowane, opłaty, prowizje, premie, część odsetkowa raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań).

Przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Koszty finansowania dłużnego wyłączone w danym roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodów będą podlegały zaliczeniu do kosztów w następnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami i w ramach obowiązujących w danym roku limitów w tym zakresie.

Zgodnie z przepisami przejściowymi w zakresie cienkiej kapitalizacji obecnie obowiązujące przepisy mogą być stosowane w przypadku pożyczek/ kredytów udzielonych przed 1 stycznia 2018 roku, ale nie dłużej niż do końca 2018 roku.

3. Wprowadzenie przepisów limitujących wysokość kosztów uzyskania przychodów związanych z umowami o świadczenie usług niematerialnych oraz związanych z korzystaniem z wartości niematerialnych i prawnych.
Wydatki na nabycie usług niematerialnych oraz wartości niematerialnych i prawnych od podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT poniesione przez podatnika w roku podatkowym do łącznej wysokości 3.000.000 PLN będą zaliczane do kosztów podatkowych na obecnych zasadach bez dodatkowych ograniczeń.
Nadwyżka ponad wskazany limit, będzie zaliczana do kosztów podatkowych podatnika do wysokości 5% kwoty stanowiącej sumę dochodu uwzględnionego w podstawie opodatkowania, wysokości odpisów amortyzacyjnych zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów oraz różnicy między przychodami i kosztami finansowania zewnętrznego.

Poniżej wzór określający ustalenie limitu kosztów:

Limit Kosztów nabycia określonych usług od podmiotów powiązanych zaliczone do kosztów podatkowych = 3.000.000 PLN + 5% {(Przychody Globalne – Przychody odsetkowe) – [Koszty podatkowe globalne – (odpisy amortyzacyjne + odsetki)]}

Przez usługi niematerialne do których będą miały zastosowanie wskazane powyżej ograniczenia zaliczają się usługi doradcze, badania rynku, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Powyższe ograniczenie będzie miało zastosowanie również do wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7 ustawy o CIT (należności licencyjne, prawa autorskie), ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych.
Wskazane ograniczenie nie będzie miało zastosowania do opłat i należności zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem towaru lub usługi oraz do kosztów refakturowanych przez podatnika na inne podmioty.

Kwota kosztów, nieodliczona w danym roku podatkowym podlegać będzie odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych, na zasadach i w ramach obowiązujących w danym roku limitów.

4. Wprowadzenie tzw. minimalnego podatku dochodowego w odniesieniu do podatników posiadających nieruchomości komercyjne.

W przypadku podatników posiadających nieruchomości komercyjne (budynki handlowo-usługowe sklasyfikowane jako: centra handlowe, domy towarowe, samodzielne sklepy i butiki, pozostałe handlowo-usługowe oraz budynki biurowe ujęte w Klasyfikacji jako budynki biurowe) ustalony będzie dodatkowy podatek. Podatek naliczany będzie tylko od nadwyżki wartości początkowej danego środka trwałego (nad progiem 10 mln zł), a nie od całej kwoty wartości początkowej. Stawka podatku będzie wynosiła 0,035%.

Projektowane przepisy nie będą miały zastosowania do budynków, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych w przypadku zawieszenia działalności gospodarczej, a także do budynków wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na cele własne podatnika lub na cele określone w art. 17 ust. l pkt 4 ustawy o CIT.

Kwota ta podlega odliczeniu od zaliczki na podatek CIT (podatnicy mogą nie wpłacać podatku jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek za dany miesiąc, bądź podatku rocznego obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o CIT za rok podatkowy.

5. Doprecyzowanie regulacji dotyczącej wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kwot stanowiących podział wyniku finansowego.
MF w projekcie nowelizacji, do art. 16 zawierającego wydatki wyłączone na mocy ustawy z kosztów uzyskania przychodów wprowadza pkt 15a, zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów kwoty wypłacane tytułem podziału (rozliczenia) wyniku finansowego jednostki (zysku netto).

Nowelizacja zatem nie pozbawia prawa podatnika do zaliczenia do kosztów podatkowych bonusów, premii rocznych dla menadżerów, których przyznanie uzależnione jest od wyników finansowych spółki, ale bonusów, premii które finansowane byłyby z zysku netto (zysku po opodatkowaniu).

6. Modyfikacja przepisu dotyczącego ustalania przychodu z opłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych poprzez m.in. rozciągnięcie go na przypadki przekazania takich rzeczy nieodpłatnie.
Projekt rozszerza przepis art. 14 ustawy o CIT na przychody z tytułu świadczenia usług. Innymi słowy organ podatkowy uzyskuje prawo do dokonania doszacowania przychodu w sytuacji, gdy cena za świadczone usługi będzie ceną nierynkową.

7. Zmiana art. 16 ust. 1 pkt 25, 39 i 44 ustawy o CIT, wskazująca, że zaliczając do kosztów podatkowych wierzytelność – w przypadkach jej nieściągalności, zbycia ze stratą bądź umorzenia, podatnik ma prawo uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu wyłącznie wartość wierzytelności w kwocie netto (bez podatku VAT).

8. Podwyższenie z obecnych 3.500 zł do 10.000 zł, limitu wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiającego jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów.

9. Zwolnienie z obowiązku wpłaty zaliczki na podatek dochodowy, gdy należna zaliczka (bądź zaliczki od dochodów osiąganych przez kilka następujących po sobie okresów rozliczeniowych) nie przekracza kwoty 1.000 zł.

ZMIANY W ZRYCZAŁTOWANYM PODATKU DOCHODOWYM
1. Wprowadzeniu rocznego limitu kwotowego w wysokości 100 000 zł warunkującego możliwość stosowania ryczałtu od przychodów z najmu, do którego stosuje się stawkę ryczałtu 8,5% i wprowadzenie stawki ryczałtu 12,5% powyżej tej kwoty przychodu.

ZMIANY W USTAWIE O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH
1. Wyłączenie przychodów uzyskiwanych w ramach programów motywacyjnych z realizacji pochodnych instrumentów finansowych lub praw wynikających z papierów wartościowych ze źródła kapitały pieniężne i zaliczenie ich do przychodów ze stosunku pracy lub z działalności prowadzonej osobiście.
Wprowadzona regulacja w art. 10 ust. 4 ustawy PIT wyłącza przychody z realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub z innych praw pochodnych ze źródła z kapitałów pieniężnych i wiąże zaliczenie źródła przychodów z realizacji takich praw ze źródłem przychodów, w ramach którego zostały uzyskane te pochodne instrumenty finansowe lub prawa pochodne, jako nieodpłatne świadczenie np. umowy o pracę.
Zmiana ma istotne znaczenie dla opodatkowania dochodów managerów (z tytułu realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych) uzyskiwanych w ramach pakietów motywacyjnych. W związku ze zmianą organy podatkowe będą podejmowały próbę opodatkowania tych dochodów według skali podatkowej, a nie 19%.

2. Przepisy podwyższające kwotę zmniejszającą podatek stosowaną przy obliczaniu podatku dochodowego od osób fizycznych według skali podatkowej (tzw. kwotę wolną od podatku)
Projekt ustawy zakłada kolejne podwyższenie kwoty zmniejszającej podatek z 1188 zł (dla podstawy obliczenia podatku nie wyższej niż 6600 zł) do wysokości 1440 zł (dla podstawy obliczenia podatku nie wyższej niż 8000 zł), z jednoczesnym utrzymaniem degresywnej kwoty zmniejszającej podatek dla:

podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł lecz nie przekraczającej 13 000 zł; dla tych osób kwota zmniejszająca podatek będzie malała wraz ze wzrostem podstawy obliczenia podatku) i wynosić będzie od 1440 zł do 556,02 zł.
podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528 zł kwota zmniejszająca podatek będzie maleć z poziomu 556,02 zł aż do zera przy podstawie obliczenia podatku wynoszącej 127 000 zł.

3. Podwyższenie do kwoty 85.528 zł rocznie limitu dotyczącego stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów dla twórców.

4. Zmiana limitu zwolnienia w przypadku otrzymania wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług z 760 zł do 2.000 zł.

5. Podniesienie limitu (rocznego) zwolnienia z 380 zł do 1.000 zł, w przypadku otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

6. Zmiany w zakresie opodatkowania zapomóg

zlikwidowanie limitu zwolnienia w sytuacji gdy zapomoga finansowana jest z określonych źródeł, np. z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, funduszy związków zawodowych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra oraz
podniesieniu limitu zwolnienia zapomóg jeżeli są finansowane z innych źródeł niż określone w przepisie z 2.280 zł rocznie do 6.000 zł .

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
Co do zasady nowe przepisy mają wejść w życie od 1 stycznia 2018 roku i mieć zastosowanie do dochodów osiągniętych po 1 stycznia 2018 roku. Podatnicy z rokiem podatkowym innym niż rok kalendarzowy, mogą stosować stare przepisy do momentu zakończenia roku podatkowego kończącego się po 31 grudnia 2017 roku.
W przypadku strat osiągniętych w latach podatkowych poprzedzających rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2017 roku zastosowanie znajda obecnie obowiązujące przepisy tj. strata odliczana będzie od sumy wszystkich dochodów, niezależnie od źródła ich uzyskania.